[themecolor]Yemek Farkı[/themecolor]
Evliliklerde iletişim olmadan eşlerin birbirine sadece beklentileri sunması, evliliği görev hayat şekline getirir. Tehlikeli olan bu yaşam şekli kopukluklara neden olabilir. Aynı saatlerde yenilen yemekler öncesi veya sonrası kurulamayan iletişim, bir süre sonra çiftleri yemek sırasında birbirinin yüzüne dahi bakmaya gerek duymayan, acele ile yenen yemek sonrası hızla terk edilen masa ve yıkanmayı bekleyen bulaşıklar görüntüsü içinde bırakır. Hayat artık bir rutine girmiştir. Halbuki, evlilik öncesi böyle midir? Yenilen yemeğin ne olduğu bile önemli değildir. Bakışmalar, birbirine tebessüm eden gözler, kurulan hayaller bile masada duran tabaklarda hangi yemeğin olduğunu unutturmuştur. Yemek bahane, biraz olsun görüşmek bile şahane yaklaşımında olan çiftlerin, evlilik birliği içine girdiğinde o günleri tebessüm ederek hatırlamaları yerine sık sık yaşamaları gerekmez mi? O günlerde sergilenen imaj sahte ise evlenince zaten doğal imajlar ortaya çıkmayacak mı? Evlenmeden önce tanıdığım kişi bu değil diye düşünmeye başladıkça, kıyaslama, sorgulama yapmalar artacaktır. Gün geçtikçe eski günlere duyulan özlemle umut içinde ilk günlerin sevgisi, ilgisi beklenir olacaktır. Nafile. Gelmek bilmeyecektir. Çünkü kişi aslında o kişi değildir. Karşısındakini o günlerde gördüğü kıyafet, makyaj, saç sekli ile benimsemiş, o günlerdeki içten, güler yüzlü, samimi davranışlarına aşık olmuştur. Aşık olduğu kişiye daha özel görünmek amaçlı, iyi niyetli de olsa sahte davranışlar sergilemesi kaçınılmazdır. Eh evlenmek istemektedir. Karşısındaki kişiyi mutlu etmek için bazen istemediği davranışları bile sergilemekten kaçınmayacaktır. Çiçekler, hediyeler verilecek, sürekli aranacak, dinlenecektir. Ama evlilik sürekli mutluluk değildir. Evlenince doğal imajlar ortaya çıktığında ilk kavga da bile saygı sınırları aşılmaya başlanacaktır. Önemli olan kişilerin evlenince değil, evlenmeden önce birbirlerini daha iyi tanıyacak yöntemlere ilgi göstermeleridir. Aksi taktirde yaşanacak hüzün, çiftleri ‘keşke evlenmeseydik’ düşüncesine dahi itebilir.